Wielkie Imperium Bizantyjskie

Asteroth

Dalej losy Asterotha

Greyorn

Bardzo zabawne... Smile

Revan

Super rozdział (podoba mi się ten Zymeth!)
Fajnie gardzi tą boginią Very Happy

No to teraz moja kolej....
Biore się do pracy!

Asteroth

No ba

Asteroth

A oto rozdział za który prawdopodobnie mnie zbluzgacie, no, ale cóż zaryzykować trzeba Very Happy

Rozdział 26
Smutek Jaelithe

Jaelithe wspólnie z Zandalorem wywlekli Asterotha z tunelu. Położyli go na miękkiej zielonej trawie. Paladyn nadal miał ciężki oddech. Zandalor dokładnie go przebadał.
- Kiedyś podczas wojen Oblivionu z daedrami magowie przejmowali rolę medyków. Mnie także tego uczyli. Zostań tu z nim a ja pójdę poszukać jakiś ziół.
Mag oddalił się w głąb zalesionej doliny a Jaelithe uklękła przy pół żywym paladynem. Zaczęła płakać. Tak strasznie się bała o życie ukochanego. Położyła drobną dłoń na jego opancerzonym torsie i nagle… wyuczyła bicie serca! Pancerz był w pewien sposób magiczny. Elfka z tego co słyszała z opowieści domyśliła się, że paladyn zaklnął swój pancerz by szybko i łatwo go ściągnąć w razie potrzeby jednym słowem-rozkazem. Jaelithe delikatnie podniosła jego głowę. Paladyn zdawał się być na innym świecie.
- Asteroth… proszę cię zbudź się.
Paladyn nadal był nieprzytomny. Jaelithe wtuliła jego głowę w piersi i zaczęła głośno łkać.
- Błagam cię zbudź się. Chociaż na tę jedną chwilę.
Jej lament przerwał, krótki cichy pomruk Asterotha. Otworzył oczy, ale jego wzrok był nieobecny.
- Czy… czy mnie słyszysz?
Paladyn nie odpowiedział. Jaelithe delikatnie potrząsnęła jego głową.
- Proszę powiedz, że mnie słyszysz.
Asteroth tylko jęknął. Zapłakana elfka tuląc jego głowę do piersi pragnęła oszczędzić mu chociaż części bólu. Nagle usłyszała przerywany jękami bólu głos paladyna. Położyła jego głowę na kolana.
- J… Jaelithe
- Spokojnie jestem przy tobie.
- Jaelithe, słodka Jaelithe ja… jakież życie jest pełne niespodzianek. N… nie dane mi było spędzić z tobą t… trochę więcej czasu, Anie p… powiedzieć, że ci… cię kocham… (spazm bólu)
- Proszę cię leż spokojnie. Oszczędzaj siły.
- Nie! Jeśli umrę nie powiedziawszy ci tego będę się nienawidzić przez całą wieczność. K… kiedy cię zobaczyłem po raz pierwszy l… leżącą na tamtej wydmie z… zauroczyłaś mnie. K… kiedy byliśmy razem w jaskini zdążyłem cię pokochać…
- Nie mów nic więcej. Wiem o tym [załkała] Ja też cię kocham, kocham ponad wszystko na tym świecie. Ale na miłość Valara oszczędzaj choć tę resztkę siły która ci została.
Asteroth uśmiechnął się lekko.
- Ach Jaelithe opiekuńcza do końca.
- Proszę powiedz mi jakie jest słowo potrzebne do zdjęcia twego pancerza.
- A… Andthragonar najlepszy przyjaciel na zawsze.
Nagle pancerz pokrył się niebieską poświatą i zniknął ukazując paladyna jedynie w bogato zdobionych spodniach i koszuli. Czarny materiał i nić tworząca skomplikowane złote wzory z pewnością musiały być wiele warte. Paladyn raz jeszcze uśmiechnął się do Jaelithe przejechał grzbietem dłoni po jej gładkim policzku i znów stracił przytomność. Elfka znów wtuliła jego głowę w swoje piersi. Powoli i delikatnie położyła swoją dłoń na wznoszącą się i opadającą pierś Asterotha. Od razu zauważyła, że coś jest nie w porządku. Nie czuła paru żeber. A jeśli jej podejrzenia są słuszne to jedno z nich prawdopodobnie przebiło płuco. Jaelithe zadawała sobie tylko jedno pytanie: „Czemu Asteroth się nie uzdrowił?”. Mógłby przecież użyć swych potężnych mocy leżących by ocalić się od śmierci. Jej rozmyślania przerwał nadchodzący Zandalor. Gdy ujrzał paladyna leżącego bez pancerza nie wiedział co powiedzieć. Od kilku lat nie ściągał nawet rękawicy. Kąpał się nawet w zbroi!
- Jak ty ją ściągnęłaś?
- Nie ja, Asteroth. Masz jakieś zioła?
- Mam, ale nadal nie wiem co mu dolega.
- Ja chyba wiem. Ma połamane żebra i jedno prawdopodobnie przebiło płuco.
- To źle, ale spokojnie skleję te żebra nic łatwiejszego.
- Co? W jaki sposób?
- Masz sztylet? Samymi ziołami nie dostanę się do środka.
- Mam.
- Więc proszę daj mi go i idź za te krzaki. Muszę być sam.
Jaelithe posłusznie wykonała wszystkie polecenia maga. Odeszła i przez trzy godziny spacerowała dookoła jeziorka , które znalazła niedaleko. W końcu zawołał ją zawołał ją Zandalor. Pobiegła ile sił w nogach by ujrzeć zadowolonego maga stojącego nad Asterothem.
- Proszę.
Zandalor oddał jej zakrwawiony sztylet.
- Masz talent uzdrowicielski. Twoja diagnoza była słuszna. Teraz musi odpoczywać. Nic mu już nie grozi. Zostań z nim a ja obejrzę sobie dokładnie dolinę. Ta roślinność na środku pustyni jest fascynująca.
- Zandalorze co mu zrobiłeś?
- Kiedyś się tego nauczyłem. Zioła które tu znalazłem są świetnym klejem. A reszty możesz się sama domyślić.
Jaelithe wzdrygnęła się na samą myśl. Odwróciła się i podeszła do Asterotha. Paladyn oddychał już normalnie. Mroczna elfka usiadła koło niego i strzegła go przez cały czas kiedy był nieprzytomny. Gdy zaczynało się ściemniać Asteroth odzyskał przytomność. Spojrzał na Jaelithe. Elfka spała oparta o pień drzewa a Zandalora nigdzie nie było widać. Paladyn wstał po cichu by nie budzić Jaelithe i poszedł nad małe jeziorko przy którym parę godzin wcześniej spacerowała podenerwowana mroczna elfka. Znalazł sobie wygodny kamień i usiadł wpatrując się w odbicie księżyca na wodzie. Nagle poczuł czyjś delikatny dotyk na ramieniu. Odwrócił się i ujrzał uśmiechniętą twarz Jaelithe. Wstał i spojrzał się w jej krwistoczerwone oczy. Stali tak przez chwilę gdy elfka zadała jedno z jak później się przekonał najważniejszych pytań w jego życiu.
- Powiedz mi czy to co mówiłeś mi wcześniej to prawda?
Paladyn uśmiechnął się i pogładził elfkę po policzku powoli schodząc do szyi.
- Tak, co do joty. Myślałem, że umrę i chciałem powiedzieć ci wszystko co mi leżało na sercu…
- Ale jeśli zacząłeś mnie kochać wtedy czemu mi nie powiedziałeś wcześniej?
- Na początku walczyłem z tym uczuciem. Nadal miałem przed oczyma mój związek Vernere.
- Co się stało.
Paladyn odwrócił się plecami i spojrzał w księżyc.
- To było dawno. Była miłą modą kobietą. Gdy ją poznałem zakochałem się. Spotykaliśmy się mówiliśmy sobie słodkie słówka. Później okazało się, że… - paladyn spuścił głowę a po jego policzku pociekła łza. – Była wampirzycą. Zaatakowała mnie, nie miałem wyboru i zabiłem ją.
Jaelithe stanęła przed nim, chwyciła go za podbródek i uniosła jego głowę po czym namiętnie pocałowała. Paladyn przez moment był spięty, ale później zaczął odwzajemniać pocałunek. Objął elfkę w talii. Gdy się w końcu rozdzielili elfka z zalotnym uśmiechem powiedziała.
- Cóż panie paladynie mam wrażenie, że to początek długiej i bardzo interesującej znajomości.
Paladyn wyszczerzył zęby w uśmiechu.
- Owszem moja ty mroczna panno…

Revan

To było takie..... no sam wiesz..... Romantyczne? (to za słabe słowo)
Takie ARomantyczne!
I tak napewno chciałem użyć tego słowa ,,ARomantyczne" (to do wszystkich z wątpliwościami!)

Asteroth

Ja niezrozumiałem Razz

Revan

Zajebiście romantycznie dobrze Very Happy

Asteroth

Acha,,,

Revan

AHA AHA AHA!

Greyorn

Naprawde nie wiem czego się bałeś. Rozdział bardzo dobry, te wyznanie miłości. Nie miej oporów następnym razem.

Asteroth

Asteroth

Nie mieć oporów no dobra Very Happy

Revan

No ale żebyś nie przesadził!
Lepiej żeby Asteroth dał Jealithe kwiatki, a nie powyrywa drzewa i jej da Very Happy

I oczywiście sam wiesz bez czego (no poza tym co mi na gg pisałeś!)

Asteroth

Nie wiesz zrobie coś w stylu hard gay porno sex. Chociaż nie wiem co geje mogą mieć z tym wspólnego. Najwyżej napiszę taką scenę i będę mailem wysyłać do zainteresowanych Very Happy

Greyorn

Asteroth

No co to się nazywa biznes Very Happy

Xara

heh wreszcie udało mi się przeczytać całe opowiadanko Very Happy

Najbardziej podobało mi się pojawienie maga Zandalora ( no oczywiście jego fajka ^^ ) Wink

A te wprowadzenie wątku miłosnego między Asterothem i Jaelithe cos pieknego Very Happy

No a co do całości opowiadania to jak zwykle ponarzekam troszke Wink

Na poczatku szło Ci dobrze z pisaniem (zdarzały sie błędy stylistyczne, itp- ale ktoby sie tam ich czepiał przy taakim opowiadaniu) a teraz po prostu idzie Ci znakomicie , super , świetnie etc. Razz

(nie zauważyłam błędów piszesz corz ciekaiej i lepiej ) Po prostu miodzio tak tzrymaj Very Happy

Asteroth

Widzę tutaj pewne podobieństwo do Revana Very Happy

. FAJKA

Revan

hłehłehłehłehłe widzisz jak to jest? Very Happy

FAJKA RULEZ! Cool

Asteroth

Cholera weź ty z tą fajką. Mam ją "uśmiercić"?

Revan

Spróbujesz, a gniew Zandalora będzie nieopisany!

Asteroth

Zandalor kupi sobie Malboro Very Happy

Xara

Albo przerzuci sie na kubańskie cygara Wink

Asteroth

Też może. Chyba że wcześniej dostanie raka płuc Very Happy

Revan

Nie, Zandalor kupi sobie nową fajke! Very Happy

Asteroth

Ze złota

Revan

I z diemendem Very Happy

KIEDY NASTĘPNY ROZDZIAŁ?! Cool